Çok telli kablo, daha büyük bir iletken oluşturmak üzere bir araya getirilmiş veya sarılmış bir dizi küçük kablodan oluşur. Çok telli kablo, aynı toplam kesit alanına sahip tek telli kablodan daha esnektir. Çok telli kablo, metal yorgunluğuna karşı daha yüksek direnç gerektiğinde kullanılır. Bu tür durumlar arasında, montaj veya bakım sırasında hareket sonucu tek telli kablonun sertliğinin çok fazla gerilime neden olacağı çok baskılı devre kartlı cihazlardaki devre kartları arasındaki bağlantılar; cihazlar için AC hat kabloları; müzik aleti kabloları; bilgisayar faresi kabloları; kaynak elektrot kabloları; hareketli makine parçalarını bağlayan kontrol kabloları; madencilik makinesi kabloları; çekme makinesi kabloları ve daha birçokları bulunur.

Yüksek frekanslarda, akım, deri etkisi nedeniyle telin yüzeyine yakın hareket eder ve bu da telde artan güç kaybına neden olur. Çok telli tel, tellerin toplam yüzey alanı eşdeğer katı telin yüzey alanından daha büyük olduğundan bu etkiyi azaltıyor gibi görünebilir, ancak sıradan çok telli tel, tüm teller birlikte kısa devre yapıldığından ve tek bir iletken gibi davrandığından deri etkisini azaltmaz. Çok telli bir tel, aynı çaptaki katı bir tele göre daha yüksek dirence sahip olacaktır çünkü çok telli telin kesiti tamamen bakır değildir; teller arasında kaçınılmaz boşluklar vardır (bu, daire içindeki daireler için daire paketleme sorunudur). Katı bir telle aynı kesite sahip çok telli bir telin aynı eşdeğer ölçüye sahip olduğu ve her zaman daha büyük bir çapa sahip olduğu söylenir.

Ancak, birçok yüksek frekanslı uygulamada, yakınlık etkisi deri etkisinden daha şiddetlidir ve bazı sınırlı durumlarda, basit telli kablolar yakınlık etkisini azaltabilir. Yüksek frekanslarda daha iyi performans için, her bir teli özel desenlerde yalıtılıp bükülmüş olan Litz teli kullanılabilir.
Bir tel demetindeki tel sayısı ne kadar fazlaysa, tel o kadar esnek, kıvrılmaya, kopmaya dayanıklı ve güçlü olur. Ancak, daha fazla tel, üretim karmaşıklığını ve maliyeti artırır.

Geometrik nedenlerden dolayı, genellikle görülen en düşük tel sayısı 7'dir: ortada bir tel ve onu çevreleyen 6 tel yakın temas halindedir. Bir sonraki seviye, 7 telin üzerinde 12 telden oluşan bir katman olan 19'dur. Bundan sonra sayı değişir, ancak 37 ve 49 yaygındır, ardından 70 ila 100 aralığındadır (sayı artık kesin değildir). Bundan daha büyük sayılar bile genellikle yalnızca çok büyük kablolarda bulunur.

Telin hareket ettiği uygulamalar için en düşük değer 19'dur (7, telin yerleştirildiği ve hareket etmediği uygulamalarda kullanılmalıdır) ve 49 çok daha iyidir. Montaj robotları ve kulaklık telleri gibi sürekli tekrarlanan hareketlerin olduğu uygulamalar için 70 ila 100 zorunludur.

Daha fazla esnekliğe ihtiyaç duyan uygulamalar için daha fazla tel kullanılır (kaynak kabloları genel örnektir, ancak dar alanlarda tel taşıması gereken herhangi bir uygulama için de geçerlidir). Bir örnek, 5.292 tel #36 kalibre telden yapılmış 2/0 teldir. Teller önce 7 telden oluşan bir demet oluşturularak düzenlenir. Daha sonra bu demetlerden 7'si süper demetler halinde bir araya getirilir. Son olarak, nihai kabloyu oluşturmak için 108 süper demet kullanılır. Her tel grubu bir helezon şeklinde sarılır, böylece tel büküldüğünde, gerilen demet kısmı helezon etrafında hareket ederek telin daha az gerilime maruz kalmasını sağlayan sıkıştırılmış bir kısma dönüşür.