Manganin, tipik olarak %86 bakır, %12 manganez ve %2 nikelden oluşan bir alaşımın ticari markasıdır. İlk olarak 1892'de Edward Weston tarafından geliştirildi ve Constantan'ı (1887) geliştirdi.

Orta dirençli ve düşük sıcaklık katsayısına sahip bir direnç alaşımı. Direnç/sıcaklık eğrisi konstantanlar kadar düz değildir ve korozyon direnci özellikleri de o kadar iyi değildir.

Manganin folyo ve tel, neredeyse sıfır sıcaklık direnç değeri katsayısı[1] ve uzun vadeli kararlılığı nedeniyle dirençlerin, özellikle de ampermetre şöntlerinin üretiminde kullanılır. Birkaç Manganin direnci, 1901'den 1990'a kadar Amerika Birleşik Devletleri'nde ohm için yasal standart olarak hizmet etti.[2]Manganin telikriyojenik sistemlerde elektrik iletkeni olarak da kullanılarak elektrik bağlantısı gerektiren noktalar arasındaki ısı transferini en aza indirir.

Manganin aynı zamanda yüksek basınçlı şok dalgaları (patlayıcıların patlamasından kaynaklananlar gibi) çalışmaları için ölçüm cihazlarında da kullanılır çünkü düşük gerinim duyarlılığına ancak yüksek hidrostatik basınç duyarlılığına sahiptir.