Manganin, genellikle %86 bakır, %12 manganez ve %2 nikelden oluşan bir alaşımın tescilli adıdır. İlk olarak Edward Weston tarafından 1892'de Constantan (1887) adlı eserinin geliştirilmesiyle geliştirilmiştir.

Orta düzeyde özdirenç ve düşük sıcaklık katsayısına sahip bir direnç alaşımıdır. Direnç/sıcaklık eğrisi konstantanlar kadar düz değildir ve korozyon direnci özellikleri de o kadar iyi değildir.

Manganin folyo ve teli dirençlerin, özellikle ampermetrelerin üretiminde kullanılırşants, neredeyse sıfır sıcaklık katsayısına sahip direnç değeri[1] ve uzun vadeli kararlılığı nedeniyle. Birkaç Manganin direnci, 1901'den 1990'a kadar Amerika Birleşik Devletleri'nde ohm için yasal standart olarak hizmet etti.[2] Manganin teli ayrıca kriyojenik sistemlerde elektrik iletkeni olarak da kullanılır ve elektrik bağlantılarına ihtiyaç duyan noktalar arasındaki ısı transferini en aza indirir.

Manganin, düşük gerinim hassasiyetine ancak yüksek hidrostatik basınç hassasiyetine sahip olduğundan, yüksek basınçlı şok dalgalarının (örneğin patlayıcıların patlaması sonucu oluşanlar) incelenmesinde kullanılan ölçüm cihazlarında da kullanılır.